در کنار تمامی مزیت‌های گفته شده، نیلینگ می‌تواند معایبی نیز داشته باشد که مهم‌ترین آن‌ها به شرح زیر هستند:
در گسیختگی خارجی، سطح گسیختگی از میان میخ‌ها یا پشت آن‌ها عبور می‌کند. خاک، دیواره و سیستم میخ گذاری به صورت بلوکی رفتار می‌کنند.
وظیفه نوار زهکشی، جمع‌آوری و هدایت آب پیش از اجرای شاتکریت در محل نصب به خارج است. نوار زهکش قائم، قبل از اجرای مش گذاری و شاتکریت، بین رویه موقت و سطح گودبرداری نصب می‌شود. در صورت افزایش تراز آب در لایه خاک، فشار هیدرواستاتیک پشت دیوار بتنی ایجاد شده و این نیرو می‌تواند احتمال جابه‌جایی توده خاک و حتی ریزش گود را افزایش دهد؛ بنابراین، نوار زهکشی در کنترل و مدیریت آب در محل نصب و اجرای شاتکریت نقشی حیاتی دارد.
در جاهایی که تراز آب‌های زیرزمینی بالا بوده، احتمال بالا آمدن آن‌ها و یا امکان ورود آب به خاک از هر طریقی مثل برف و باران وجود داشته باشد، پیش از مش گذاری و اجرای شاتکریت نیاز به تعبیه سیستم زهکشی توسط نوارهای زهکش یا زهکش‌‌های لوله‌ای عمقی است.
از دیدگاه اصول علمی مطرح در مهندسی ژئوتکنیک، روش نیلینگ به صورت مقاوم [۱] عمل کرده و اثر خود را از طریق اندرکنش خاک – میلگرد [۲] حاصل از ایجاد تغییرشکل در خاک اعمال می کند. از این رو استفاده از سیستم نیلینگ در موقعیت هایی که حساسیت به تغییرمکان های ناشی از گودبرداری بالابوده و یا در مجاورت سازه های حساس، قدیمی و فرسوده واقع هستند، و یا شامل خاک های نرم و متوسط به لحاظ سختی و مقاومت هستند، بطور کلی توصیه نمی گردد.
لایه‌ها و میان لایه‌هایی که در مطالعات ژئوتکنیک گزارش نشده،
برای حصول از قرارگیری کامل دوغاب در میان میلگرد و خاک کناره‌ی چاهک (کاور)، باید اسپیسرها یا قطعاتی را در طول و بین میلگرد و دیواره داخلی قرار دهیم.
بعد از اجرای مرحله اول خاکبرداری نوبت به حفاری چاله‌ها برای قرار دادن نیل‌ها می‌رسد. برای حفاری از دستگاه دریل واگن استفاده می‌شود که روی سینه کار قرار می‌گیرد.
تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به گروه مهندسی سانا پی می باشد.
اگر میخ‌ها در تراز پایین‌تر از سطح ایستابی قرار گیرند، باید آب زیرزمینی تاثیر منفی روی مواردی مانند دیواره گودبرداری یا سینه کار، مقاومت چسبندگی میان دوغاب و خاک محصورکننده آن، یکپارچگی و پایداری سیستم نیلینگ (مانند خودن شدن میخ‌ها) نداشته باشد.
قبل از اجرای نیلینگ حتماً باید تمامی شرایط محیطی مانند وجود قنات، سازه‌های زیرزمینی، چاه‌های فاضلابی و … در نظر گرفته شود.
در این مرحله خاکبرداری و گودبرداری محل مورد نظر انجام می‌شود و لازم است که این حفاری از سمت بالا به سمت پایین و به‌صورت مرحله‌به‌مرحله انجام خواهد شد. عمق گودبرداری معمولاً در هر مرحله بین ۲ تا ۳ متر است گودبرداری به‌گونه‌ای انجام خواهد شد که خاک بتواند با توجه به تعداد گمانه‌ها و نوع خاک به مدت یک تا دو روز پایدار بماند.
در حالت حدی مقاومت، زمانی که نیروها در نیلینگ چیست سیستم بیشتر از مقاومت مجاز می‌شوند، گسیختگی رخ می‌دهد. در این حالت بسیار مهم است که سیستم قادر به مقاومت در برابر گسیختگی‌های خارجی و داخلی، به‌خصوص در دیواره گود باشد. این موضوع نیاز به محاسبات دقیق و انتخاب مواد مناسب جهت اجتناب از وقوع گسیختگی ناشی از تحمیل نیروهای اضافی دارد؛ بنابراین، در هنگام طراحی، تمام جوانب مقاومت در برابر گسیختگی به‌دقت موردبررسی و ارزیابی قرار گرفته تا اطمینان از عملکرد بهینه و پایداری سیستم حاصل گردد.
همچنین یک روش ابداعی جهت پایدارسازی فرورفتگی‌های مصنوعی یا طبیعی در سطح زمین (ترانشه‌ها) و تامین تکیه‌گاه افقی دیواره‌های خاکبرداری شده، جهت جلوگیری از لغزش خاک به شمار می‌آید.